De tijdloze muziek van Jo Lemaire

Velen zullen zich Jo Lemaire & Flouze nog kunnen herinneren, de Belgische NewWave band die eind jaren zeventig en begin jaren tachtig van de 20e eeuw enorm populair was en zelfs een internationale hit scoorde met ‘Je suis venu te dire que je m’en vais’, een cover van de legendarische Franse componist en zanger Serge Gainsbourg. Dit nummer was in 1982 veelvuldig op de radio in België te beluisteren. Tegenwoordig horen we helaas weinig meer van Jo Lemaire (1956). Maar omdat haar muziek als tijdloos kan worden omschreven, is het wellicht een leuk idee om een artikel aan deze Belgische zangeres te wijden.

Flouze

Samen met haar voormalige echtgenoot Philippe Depireux richte Lemaire in 1977 de muziekgroep ‘Jo Lemaire & Flouze’ op. Het genre van de band liet zich duidelijk typeren als NewWave, een muziekstijl die in die tijd nogal populair was. De groep bracht drie albums uit, waarvan de laatste ‘Pigmy World’ het meest succesvol was. Tegenwoordig is het mogelijk om via YouTube enkele hits van de band, zoals het prachtige nummer ‘Precious Times’, terug te beluisteren. Toen het huwelijk van Lemaire en Depireux op de klippen liep, viel daarmee ook het doek voor de band Flouze.

Solocarrière

In 1983 kwam haar eerste solo-album ‘Concorde’ uit, waarvan ‘Parfum de Rêve’ de eerste hitsingle was. Het album bevatte zowel Franstalige als Engelstalige nummers en werd zeer goed ontvangen door het publiek. In de jaren tachtig volgden nog twee succesvolle albums en in 1990 verscheen het prachtige album ‘Duelle’ waarop enkel Franse chansons te beluisteren zijn. Daarna volgde het ene album na het andere. Het laatste album van Lemaire ‘Jo Prend La Mer’ stamt uit 2003. Naast het uitbrengen van fraaie albums, heeft Lemaire ook naam gemaakt als actrice. In 1998 speelde ze de hoofdrol in de theatervoorstelling ‘Brel Blues’, een ode aan Jacques Brel. Het theaterstuk bevatte talloze chansons van Brel die stuk voor stuk in het Nederlands werden uitgevoerd.